Wiersz z mojego debiutanckiego tomiku "Siła bezwładności"
Jesień w parapet tak smutno dzwoni
Odkłada w kałużach zmęczone oblicza
Czemuż mnie wietrze tak beztrosko gonisz
Po zachlapanych ulicach?
Lato ugrzęzło w zdjęć prostokątach
W szarówkę smętną odziały się wschody
Liści szelesty pod nogi składasz
Jak pannie młodej
Czemu Ty mnie tulisz jak ostatnią szansę?
W chłodnym zamyśleniu budzisz namiętności
Kalosze jak szpilki zakładam na tańce
W jesiennej wolności.
