śnię, nie śpię
tak nieznośnie mi za tobą
tęskno...
nad głową jak kruki krążą galaktyki
z łoskotem księżyc ucieka przed świtem
pastwiąc się światłem nad parapetem
drążą pod skórą korniki
niespiesznych godzin
dusi zapach maciejki
w przydomowego sanatorium
pod klepsydrą
idzie do dnia
idzie zwariować
