Sztab wojsk pancernych

wojna. w telewizji wojna
w kolejce pod kioskiem wojna
w kościele wojna
na przystanku wojna
mam zimne ręce, zimne serce
patrzę pod nogi

wojna. w ludziach wojna
wojna w zwierzętach
w lesie wojna
dokarmiam ptaki
dokarmiam cudze koty
głaszczę wściekłe lisy

wojna we mnie
wypowiedziana przeciw sobie
mam sine ręce, czarne serce
nie patrzę sobie w oczy
w pokoju mam pudełko tabletek
jasnych, ciepłych tabletek

Koniec aksonu początek dendrytu

 

nagle przychodzą
kłębią się, przekrzykują
każde chce być pierwsze
bez kolejki, czekania
stukają, zaglądają
do zamkniętego ciała
słowo za słowem

a tam jeszcze trwa sprzątanie
żmudne układanie na półkach
zbieranie tego, co rozsypane
czyszczenie pamięci
po trzęsieniu ziemi

nie czas na wiersze

 

Adaś

    Nie wiem ile ma lat. Z całą pewnością od dawna jest pełnoletni. Nie znam historii jego choroby. Wiem, że Adaś jest niepełnosprawny. Ale czy bardziej niepełnosprawny ode mnie? Po ostatnim spotkaniu z nim, mam na te  kwestie zupełnie inne spojrzenie.

    Było wtorkowe popołudnie.

Inna planeta

mimo piątku znowu
nie pójdziemy na wódkę
do kina, do łóżka
połączymy się online
i będziesz wpatrywał się
we mnie
jak w zdjęcie z Marsa 

Z Księgi Dziesięcin

 

choćbyście byli dobrze ukryci
w trawie i kwieciu
za osiedlowym boiskiem

przedrze się, wyprostuje
wam drogi i wyrówna pagórki
głos wołającej na obiad

 

Profesor Stanisław Górka i moje wiersze

Stanisław Górka - wspaniały aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, profesor sztuk teatralnych, czyta moje wiersze. 

Ogromny zaszczyt

https://www.facebook.com/100000977414596/videos/4906801526029046/