Cerkiewna

 Znam każdy zakątek w tym przeklętym mieście
Ulice do tańca wołają mnie
Wsłuchując się w szepty własnych kroków
Podążam…
Nie wiadomo gdzie
Zachwyca mnie dachówka poraniona
W czasie dziecinnych, świętych wojen
Wilgotny bruk, który znika w oczach
Wielbiący kruchość
Nieuważnych kolan
Zacisze ulicy Cerkiewnej
Spływa niesforną rzeką w dół
Z całości wszystkich zabłudowskich cudów
Rozumem ogarniam
Tylko pół.