Punkt nocnej i świątecznej

rozkładam ręce
jak wierzba gałęzie
coś mną trzęsie
i rozsiewa drzazgi

wczoraj bywało bezwietrzne
tylko coś mi szumiało
do snu i przez sen
plotło wiersze

dziś
to tylko punkt
do którego jutro
nie będziemy wracać

Ja

pierwsza osoba liczby pojedynczej

słowo tak samo samotne w każdym języku

nadęte od przypadku do przypadku

odosobnione, choć woli być osobliwe

umykające teoriom matematycznym

niepodzielne przez żadną z liczb

i tragicznie niepomnażalne samo z siebie

nic dodać  i nic ująć

jak pies - choć nie ma pana

zawsze pierwsze przechodzi przez drzwi

i jak kot zwija się w kącie w kłębek

kiedy przychodzi rozpacz